|
چشمـــه ســـار رحمــت 
|
ویـــژگی هــای مؤمــن از منظــر قــــرآن
از کلام رســـول الله (ص) : إنّ المؤمن لیدرک بحسن الخلق درجه القائم الصّائم. مؤمن بوسیله خوش خلقى به مقام نماز شب گزار و روزه دار میرسد.
إنّ المؤمن من عباد اللَّه لا یحیف على من یبغض و لا یأثم فیمن یحبّ و لا یضیع ما - استودع و لا یحســـــد و لا یطعـــــــن و لا یلعـــــــن و یعـتــرف بالحـــقّ و إن لم یشهد علیه و لا یتنابز بالألقاب فی الصّلوه متخشّعا إلى الزّکاه مسرعا فی الزّلازل وقورا فی الرّخاء شکورا قانعا بالّذی له لا یدّعی ما لیس له و لا یغلبه الشّحّ عن معروف یریده، یخالط النّاس کی یعلم و یناطق النّاس کی یفهم و إن ظلم و بغی علیه صبر حتّى یکون الرّحمن هو الّذی ینتصر له.
بنده مؤمن بر دشمنان ستم نمى کند و براى رعایت دوستان مرتکب گناه نمیشود. امانت را تلف نمى کند. حسود و بدگو و لعنتگر نیست حق را میگوید اگر چه از او شهادت نخواهند. لقبهاى بى جا به کار نمیبرد. در نماز خاشع است و در کار زکاه سریع است. در مصیبت مـــوقـــــــــر و بهنگام نعمت شاکر است بدان چه دارد قانع است و آنچه ندارد نمى جوید بخل او را از کار نیک باز نمى دارد با مردم آمیزش میکند تا چیز یاد گیرد و با آن ها گفتگو میکند تا چیز بفهمد اگر ستمى دید و بر او تجاوزى شد صبر میکند تا خداونــــــــــــــــــــــــد ستـــــــــــــــم را از او دفــــــــع کند.
إنّ المؤمن یوجر فی نفقته کلّها إلّا شیئا جعله فی التّراب أو البناء. مؤمن از مخارج خود ثواب میبرد جز آنچه بخاک سپارد یا ساختمان کند.
*********************************** إنّ المؤمن ینضی شیطانه کما ینضی أحدکم بعیره فی السّفر. مؤمن شیطان خود را لاغر مى کند چنان که یکى از شما اشتر خود را در سفر لاغر میکند.
إنّ المؤمن یجاهد بسیفه و لسانه. مؤمن با شمشیر و زبان خود جهاد میکند. [ چهارشنبه 91/10/6 ] [ 2:9 عصر ] [ چشمــه ســار رحمت ]
[ نظر ]
بسم الله الرحمن الرحیم توصیفی ســاده از بهشت و جهنـم
مردی به خدای خود گفت :
خداوندا ! دوست دارم بدانم بهشت و جهنم را ببینم ؟ خداوند او را به سمت دو در هدایت کرد و یکی از آن درها را باز کرد، مرد نگاهی به داخل انداخت، درست در وسط اتاق یک میز گرد بزرگ وجود داشت که روی آن یک ظرف غـــــــــــذا بود، که آنقدر بوی خوبی داشت که دهانش آب افتاد، افرادی که دور میز نشسته بودند بسیار لاغـــــر و مریض احـــــوال بودند، به نظر قحطی زده می آمدند، هریک از آنها در دست خود قاشقی با دسته بسیار بلند داشت که این دسته ها به بالای بازوهایشان وصل شده بود و هرکدام از آنها به راحتی می توانستند دست خود را داخل ظرف غذا ببرند و قاشق خود را پر نمایند، اما از آن جایی که این دسته ها از بازوهایشان بلند تر بود، نمی توانستند دستشان را برگردانند و قاشق را در دهان خود بگذارند !
مرد با دیدن صحنه بدبختی و عذاب آنها غمگین شد، خداوند گفت: تو جهنم را دیدی، حال نوبت بهشت است، او را به سمت اتاق بعدی برد و در را باز کرد، آنجا هم دقیقا مثل اتاق قبلی بود، یک میز گرد با یک ظرف غــــذا روی آن و افراد دور میز، آنها مانند اتاق قبل همان قاشق های دسته بلند را داشتند، ولی به اندازه کافی قــــــــوی و چــــــاق بودند، می گفتند و می خندیدند، مرد گفت: خداوندا نمی فهمم؟! خداوند پاسخ داد: ساده است، فقط احتیاج به یک مهارت دارد، می بینی؟ اینها یاد گرفته اند که به یکدیگر غذا بدهند، در حالی که آدم های طمع کار اتاق قبل تنها به خودشان فکر می کنند!
همه پیامبران برای مردم آمدند ، همه تبلیغات و فداکاری ها برای مردم بود ، پیامبر ما هم مثل همه پیامبران خدا برای مردم مبعوث شدند ، و تمام همّ و غمشان برای مردم بود ، حتی در سفر معراج هم بفکر مردم بودند ، و از خدای خود بخشش و شفاعت برای مردم تقاضا نمودند ، و هنگام رحلت هم بفکر مردم بودند ، و به مردم می اندیشید، و خواستند نامه ای بنویسند و جانشین خود را برای مردم کتباً معرفی نمایند ، ولی اشخاص خاصی جلو این کار پیامبر (ص) را گرفتند ، و نگذاشتند این وصیت مهم پیامبر (ص) مکتوب شود ! و به ایشان توهین و جسارت کردند !!! ######################################## لطیفـــه : نقل شده که یکی از علمای بزرگ شیعه در سفری که به حجاز داشتند ، علمای اهل تسنن حجاز برای تحقیر شیعـــه ایشان را به مجلس مناظــــــره دعوت کردند ، ایشان هم پذیرفتند و در مجلس شرکت نمودند ، در آن مجلس از عالم بزرگ شیعی پرسیدند : محمّد (ص) افضل بود یا علی ! عالم شیعی که مقصود آنها را می دانست با فراست و زیرکی گفت : ابابکــــر از هر دو افضــــل بود ! آنها با تعجب گفتند : آیا برای این نظر خود مدرکی هم دارید ؟ عالم شیعی ( به کنایه ) گفت : البته که دارم ؛ چون پیامبر (ص) برای بعد از فوت خود تکلیف مردم را با دین و حاکمان بعدی مشخص نکرد! گویا پیامبر (ص) اصلاً به فکر مردم و اختلافات بعد از فوت خود نبود ، ولی ابابکر بفکر امت بود و برای خود جانشین تعیین کرد !!! بنابراین ابابکر بر پیامبر (ص) افضل است !!! علمای حجاز از این حاضر جوابی عالم بزرگ شیعی تعجب کردند و بدون اینکه حرف ایشان تایید یا رد کنند برای نجات خود از این مخمصه ای خود بوجود آورده بودند بحث را عوض کردند ! *************************************** این کلمات از اعماق قرون و اعصار به ما یادآوری می کند که مردم دار باشید ، برای مـــردم باشید ، به مـــــردم خدمت کنید ، یکدیگر را دوست داشته باشید، با همنوعان خود مهــــــربان باشیــــد، همســــــــــایگان خـــــــود را دوست بدارید، هیچ کس به تنهـــــــایی وارد بهشت نخواهــــــد شد.
[ شنبه 91/10/2 ] [ 2:57 عصر ] [ چشمــه ســار رحمت ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |
