|
چشمـــه ســـار رحمــت 
|
بسم الله الرحمن الرحیم
آیا دیـدار امـام زمـان(عج) میسّـر است ؟
آیا دیدن امام زمان(عج) دارای شرایط خاصی است و نصیب هر کسی می‌شود؟ و آیا ندیدن آن حضرت مصلحتی دارد؟ دیدن امام زمان(عج) در عصر غیبت کبـــری امکان داشته و اگر کسی توفیق یابد، سعادت بزرگی نصیبش شده است، اما همه سعادت این نیست که انسان شبانه‌روز تلاش کند و خواهــــان دیـــــــــدن امــــــــام باشد، البته دیدن حضرت سبب نمی‌شود که انسان گناه نکند؛ زیرا برخی انسان‌های معاصر دیگر امامان(ع) با وجود دیــــــدن امـــــام معصـــــــوم(ع) باز هم گنـــــــاه می‌کردند و حتی گاهی با آن ها مخالفت می‌کردند . { و بالاتر از این ، برخی هم علاوه بر دیدار ، موجب آزار و اذیت و حتی قتل آن بزرگواران می شدند ! } دیدن حضرت تأیید بر کردار درست انسان نیست؛ اگر چه نصیب هر کس نمی‌شود، ندیدن حضرت هم دلیل بر خرابی اعمال نیست، بسیاری از بزرگان، علما و مجتهدان، امام زمان(عج) را ندیدند، ولی چه بسا افرادی که مسلمان هم نبودند، ولی چون به مقـــام اضطرار رسیدند، حضرت از آن ها دست‌گیری کرده و از این جهت امام را دیده باشند . مهم این است که اگر ما او را نبینیم، او ما را می‌بیند! و همین اعتقـــــــاد برای ترک گناه کافی است . ********************* رؤیت حضرت در عصر غیبت کبری به سه صورت ممکن است : الف) در عالم خواب ب) در حال مکاشفه ج) در حال بیداری که در حال بیداری از نظر کیفیت و نحوه دیدار سه گونه دارد : 1ـ دیدار با حضرت با عنوان غیرحقیقی؛ به گونه‌ای که دیدار‌کننده هنگام ملاقات و بعد از آن، هیچ گونه توجهی به شخص حضرت ندارد و ایشان در این دیدار، فردی عادی و ناشناس تلقی می‌شود، این رؤیت ممکن است برای بسیاری از افراد به طور تصادفی و ناشناس رخ دهد و حضرت با افراد برخورد داشته باشد، ولی هرگز او را نمی‌شناسند .
2ـ دیدار حضرت همراه با شناخت؛ یعنی شخص دیدار کننده حضرت را به هنگام دیدار بشناسد، این نوع رؤیت، بسیار اندک و انگشت شمار است؛ زیرا چنین رؤیتی با فلسفه غیبت منافات دارد و در عصر غیبت، اصل بر این است که حضرت از چشمان مردم پنهان باشد، مگر در مواردی که مصلحت مهم‌تری اقتضا کند و حضرت بنا به مصالحی خود را بشناساند که این نوع دیدار فو‌ق‌العاده اندک است؛ 3ـ رؤیت حضرت در حال غفلت از حضور امام، یعنی شخص حضرت مهدی(عج) را ملاقات می‌کند، ولی در آن حال به حضور حضرت توجهی ندارد و وی را فردی عادی می‌پندارد، اما پس از ملاقات با توجه به دلایل و شواهد موجود، یقین پیدا می‌کند که وی امام عصر(عج) بوده است . بیشتر تشرفاتی که در کتاب‌ها نقل شده است، از این نوع است و نشناختن نیز یا به دلیل غفلت شخص دیدار کننده در آن حال است و یا به دلیل اینکه حضرت در او تصرفات تکوینی و ولایی کرده و اجازه شناخت را به وی نمی‌دهد؛ ولی بعد از جدایی، از قراین دیگر قطع پیدا می‌کند که وی امام بوده است .
اما تشخیص صدق و کذب چنین رؤیت‌هایی، به دلیل یقینی و صدق گوینده نیــــــاز دارد، چنین ادعاهایی از افراد ناموثق و بی‌تقــــــوا پذیرفتنی نیست و اصل بر تکذیب مدعی چنین دیــــــــدارهایی است، مگر اینکه به صحت گفتـــــار وی یقین داشته باشیم
[ نقل از مرحوم آیة الله بهجت (ره) ]
میلاد مسعـــود و موفــورالسرور قـلــب عالــــم امــــکان ، مظهـر قــدرت یـــزدان ، امـــــام انس و جان، مفسّر و مجری احکام قرآن، نجات دهنده عالمیان ، خلیفة الله و امان الله و بقیّة الله مولانا و مولی الکَــونیــــن والثقــلیـــــن حضرت حجة ابن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه بر شما و همه منتظران ظهــــور مبارک باشد .
مـــژده یـــــاران کـه : [ دوشنبه 92/4/3 ] [ 4:14 عصر ] [ چشمــه ســار رحمت ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |
