بسم الله الرحمن الرحیم

معـرفی یک کتـاب ارزشمنـد

 

تفسیـــرادبی عـرفانی قـرآن کـریـم

اولین و قــدیـمی ترین تفسیـــرادبی عـرفانی قـرآن کـریـم را خواجه عبدالله انصاری

باعـنـوان کَشـفُ الاَسـرار و عُـدَّةُ الاَبـرار با روش خاص خود نگاشته که با گذشت

قریب یکهـزارسال هـنـوز کسی ماننـد آنـرا به رشتــه تحـریــر در نیـاورده

و در دنیــای اســـلام بی نظیر مانده است هـمان گونه که خود قرآن

در جهان بی نظیر بوده و بی نظیــرخـواهــد ماند. 

 

 

خواجه عبدالله انصــاری کیست ؟

       عالم و عارف فـرزانه شیخ الاسلام خـواجـه عـبـدالله انصـاری فــرزند ابو منصور

محمد انصاری ششمین نسل از ابو ایوب انصاری صحابی رسول الله (ص)

در سال 396 هـ ق در هـرات متولد و درسال 481 هـ ق در همان محـل رحلـت کــرد . 

 

      او معاصر خواجه نظام الملک، حسن صباح و شیخ ابوسعیدابوالـخیـر بوده

و در زمان حکومت سلجـوقیــان ( آلـب ارســـلان) می زیسته است.

 

خــواجه در زبان فارسی روش و سیره خاصی داشته و تا امروز نه تنها بهتر از او

بلکـه همـانند او هم کسی درفصاحت و بلاغت به فــارسی سخن نگفته است.

 

مناجات هـای خــواجه که به زبان شیرین فارسی و با سلیقه و روش خاص او بیان شده،

اگر با دقـت و حضـور ذهـن خوانده شود، حقیقتاً انسان را به مقام قـرب الهی نزدیک

و موجب آرامش خاصی در انسان میگردد، گـوئی کــه انسـان بی واسطه

در مقابل پروردگار خود نشسته و راز و نیاز می کند.

 نمونه ای ازمناجاتهای خواجه : 

 

1 ـ  الــهی؛ عبـدالله را از سه آفت نگاه دار:

از وسوسه های شیطانی،

از خواهش های نفسانی،

از غــــرور و نـادانــــــی. 

 

2 ـ الهــــی؛ عـبـدالله را از فیض خود دِه  شرابی

تا پیش نیایـد از عـقـل حجـابی.  

 

3 ـ  الهـی؛ اگرکاسنی تلخ است از بوستان است،

و اگر عبدالله مجرم است از دوستان است!  

 

4 ـ  الهـــی؛ کاشکی عـبــدالله خـاک بـــودی

تا نامش از دفتر وجود پاک بــودی.

 

5 ـ الهـــی؛ روزگـاری تـو را می جستم خود را می یافتم

اکنون که خـود را می جویم تــو را یافـتـــم.

 

6 ـ الهــی؛ اگر مستــم و اگر دیوانه ام از مقـیـمــان این آستـــانــه ام، 

 آشنـــائی با خـود دِه کــه با کائنـــات بیگانـــه ام.

 

7 ـ الهـــی؛ قبله عارفان خورشیدِ روی تـو است

و محـراب جـانها طاق ابـــروی تو است

و مسجـد اقصــای دلهــا حــریـــم کـــوی تــو است

نظری بسوی ما کن که نظر ما بسوی تـــو است.

 

در سال 530 هـ ق یکی از مریدان و معـتقـدان او بنام  

امام رشیدالدین فضل الله احمــد ابن محمـــود میبــــدی

با نقل اخبار و اشعـار مناسب و حکم و امثال به شرح و بسط آن پرداخته

و درسالهای اخیر دانشمند محترم جناب آقای علی اصغرحکمت

با تهیه مقدمه ای آنرا در ده جـلــد کتاب مفصل تنظیم

و توسط دانشگاه تهـــران به چاپ رسیده است.

از سال 1344 تا سال 1349 هـ ش دانشمند محترم جناب آقای حبیب الله آموزگار

بمنظور سهـولت در استفاده از این کتاب ده جلدی آن را در دو جلد خلاصه

و با عنوان تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید تألیف نموده است.

 

مطالعه این اثر ارزشمند و شیرین و جذاب ،

به همــه علاقمنــــدان به فهــم قـــرآن

و دوستـــداران تفسیــــر ادبی عرفانی توصیه می شود.

نمایی از آرامگاه خواجه عبدالله انصاری در شهر هــرات