بسم الله الرحمن الرحیم

متن کامل زیارت ناحیه مقدسه (3)

پس از تمام شدن زیارت ، رو به قبله کن و دو رکعت نماز بجاى آور ، به این ترتیب که در رکعت اول بعد از حمد سوره انبیاء ، و در رکعت دوم بعد از حمد سوره حشر را بخوان و آنگاه در قنوت نماز بگو :

لاإِلهَ إِلاَّ اللهُ الْحَلیمُ الْکَریمُ ، لاإِلهَ إِلاَّاللهُ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ ، لاإِلهَ إِلاَّاللهُ رَبُّ السَّماواتِ السَّبْعِ وَ الاَْرَضینَ السَّبْعِ ، وَ ما فیهِنَّ وَ مابَیْنَهُنَّ ، خِلافاً لاَِعْدآئِهِ، وَ تَکْذیباً لِمَنْ عَدَلَ بِهِ ، وَ إِقْراراً لِرُبُوبِیَّتِهِ ، وَ خُضُوعاً لِعِزَّتِهِ ، الاَْوَّلُ بِغَیْرِ أَوَّل ،وَالاْخِرُ إِلى غَیْرِ اخِر، الظّـاهِرُ عَلى کُلِّ شَىْء بِقُدْرَتِهِ ، الْباطِنُ دُونَ کُلِّ شَىْء بِعِلْمِهِ وَ لُطْفِهِ ، لا تَقِفُ الْعُقُولُ عَلى کُنْهِ عَظَمَتِهِ، وَ لاتُدْرِکُ الاَْوْهامُ حَقیقَةَ ماهِیَّتِهِ ، وَ لا تَتَصَوَّرُ الاَْنْفُسُ مَعانِىَ کَیْفِیَّتِهِ ، مُطَّلِعاً عَلَى الضَّمآئِرِ ، عارِفاً بِالسَّرآئِرِ ، یَعْلَمُ خآئِنَةَ الاَْعْیُنِ وَ ما تُخْفِى الصُّدُورُ ، أَللّهُمَّ إِنّی اُشْهِدُک َ عَلى تَصْدیقی رَسُولَک َ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَالِهِ وَ إیمانی بِهِ ، وَ  عِلْمی بِمَنْزِلَتِهِ ،

هیچ معبودى جز خداوندِ شکیبا و کریم نیست ، هیچ خدائى جز خداوندِ بزرگوار و عظیم نیست ، هیچ معبودى نیست جز خداوندى که پروردگارِ آسمان ها و زمین هاى هفتگانه و موجوداتى که در آن ها و میان آن هاست مى باشد ، (به این توحید معتقدم) برخلاف دشمنانِ حقّ ، و به جهت تکذیب کسانى که به خداوند شرک ورزیدند ، و (به این توحید معتقدم) بخاطر اعتراف نمودن به ربوبیّت او ، و خضوع و خشوع در مقابل عزّت و شرافت وى ، (اوست خدائى که) اوّل است بدون اوّل ، و آخر است تا بى نهایت ، به قدرتش بر تمام اشیاء غلبه نموده ، و به دانش و لطف و مرحمتش در هر چیز نفوذ کرده ، عقول بشرى بر حقیقتِ بزرگى او مطّلع نخواهد شد ، و اوهام و خیالات کنهِ ذات او را درک نمى کند ، و معانىِ کیفیّتِ او را هیچ ذهنى تصوّر نمى تواند کرد ، (اوست) مطّلع و آگاه بر باطنِ اشخاص ، و آشنا به تمام امورِ پنهان ، خیانت چشم ها و پنهانى دل ها را خبر دارد، بارخدایا ؛ تو را گواه می گیرم که رسولت «صلَّى الله علیه و آله » را تصدیق مى کنم و به او ایمان دارم ، و آگاه به قدر و منزلتِ اویم،

وَ إِنّی أَشْهَدُ أَنَّهُ النَّبِىُّ الَّذی نَطَقَتِ الْحِکْمَةُ بِفَضْلِهِ ، وَ بَشَّرَتِ الاَْ نْبِیآءُ بِهِ ، وَ دَعَتْ إِلَى الاِْقْرارِ بِما جآءَ بِهِ ، وَ حَثَّتْ عَلى تَصْدیقِهِ ، بِقَوْلِهِ تَعالى « اَلَّذی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِى التَّوْریةِ وَ الاِْنْجیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهیهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُحِـلُّ لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الاَْغْلالَ الَّتی کانَتْ عَلَیْهِمْ » ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد رَسُولِک َإِلَى الثَّقَلَیْنِ ، وَ سَیِّدِ الاَْنْبِیآءِ الْمُصْطَفَیْنَ ، وَ عَلى أَخیهِ وَ ابْنِ عَمِّهِ ، اَلَّذَیْنِ لَمْ یُشْرِکا بِک َ طَرْفَةَ عَیْن أَبَداً ، وَ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ سَیِّدةِ نِسآءِ الْعالَمینَ ، وَ عَلى سَیِّدَىْ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ ، صَلاةً خالِدَةَ الدَّوامِ ، عَدَدَ قَطْرِ الرِّهامِ ، وَ زِنَةَ الْجِبالِ وَ الاْکامِ ، ما أَوْرَقَ السَّلامُ ، وَ اخْتَلَفَ الضِّیآءُ وَ الظَّلامُ ، وَ عَلى الِهِ الطّاهِرینَ ، الاَْئِمَّةِ الْمُهْتَدینَ ، الذّآئِدینَ عَنِ الدّینِ ، عَلِىّ وَ مُحَمَّد وَ جَعْفَر وَ مُوسى وَ عَلِىّ وَ مُحَمَّد وَ عَلِىّ وَالْحَسَنِ وَالْحُجَّةِ الْقَوّامِ بِالْقِسْطِ ، وَ سُلالَةِ السِّبْطِ ، أَللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُک َبِحَقِّ هذَا الاِْمامِ فَرَجاً قَریباً ، وَ صَبْراً جَمیلا ، وَ نَصْراً عَزیزاً ، وَ غِنىً عَنِ الْخَلْقِ ، وَ ثَباتاً فِى الْهُدى ، وَ التَّوْفیقَ لِما تُحِبُّ وَ تَرْضى ، وَ رِزْقاً واسِعاً حَلالا طَیِّباً ، مَریئاً دارّاً سآئِغاً ، فاضِلا مُفَضَِّلا صَبّاً صَبّاً ، مِنْ غَیْرِ کَدّ وَ لا نَکَد، وَ لا مِنَّة مِنْ أَحَد ، وَ عافِیَةً مِنْ کُلِّ بَلآء وَ سُقْم وَ مَـرَض ، وَالشُّکْرَ عَلَى الْعافِیَةِ وَ النَّعْمآءِ ، وَ إِذا جآءَ الْمَوْتُ فَاقْبِضْنا عَلى أَحْسَنِ ما یَکُونُ لَک َ طاعَةً ، عَلى ما أَمَرْتَنا مُحافِظـینَ حَتّى تُؤَدِّیَنا إِلى جَنّـاتِ النَّعیمِ ، بِرَحْمَتِک َ یا أَرْحَمَ الرّاحِـمینَ ، أَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَـــمَّد ، وَ أَوْحِـشْنـی مِنَ الـدُّنْیا وَ انِسْـــنی بِالاْخِـــرَةِ ،

  و براستى شهادت می دهم که اوست پیامبرى که حکمت به فضیلت و برترىِ او سخن راند ، و تمامى پیامبران (گذشته) بشارتِ (آمدنِ) او را دادند ، و (مردم را) به گرویدنِ به دین او دعوت نمودند، و برتصدیقِ او برانگیختند، چنانچه خودت در قرآن می فرمائى: « ( او پیامبرى است) که نام وى را در تورات و انجیلِ خودشان نگاشته مى یابند ، او آن ها را به نیکوئى امر مى کند و از زشتى نهى مى فرماید ، نعمت هاى پاک و طیّب را برای شان حلال و خبائث و پلیدی ها را بر آن ها حرام و ممنوع می گرداند ، و سنگینى و مشقّت هائى که در ادیان سابق چون زنجیر برگردن آن ها بود همه را برمی دارد » ، پس درود فرست بر محمّد فرستاده ات به سوى جنّ و انس ، و سَروَرِ پیامبرانِ برگزیده ، و بر برادرش و پسر عمویش، آنانى که هیچگاه به قدرِ چشم بر هم زدنى به تو شرک نورزیدند ، و بر فاطمه زهراء سَروَرِ تمامى زنان جهانیان ، و بر دو آقاى جوانان اهل بهشت ، حسن و حسین، درودى جاویدان و همیشگى ، بعدد قطرات باران ها، و همگونِ کوه ها و تپه ها ، تا آن زمان که درخت « سلام » برگ می دهد ، و روشنى و تاریکىِ شبانه روز در رفت و آمدند ، و برخاندانِ طاهرِ حسین ، آن پیشوایان هدایت یافته ، آن ها که از حریم دین و آئین دفاع نمودند ، على و  محمد و جعفر و موسى و على و محمد و على و حسن و حضرت حجّت ، آن که عدل و داد را بر پا می دارد و فرزندِ دختر زاده پیامبر است ، بار خدایا ؛ از تو درخواست می کنم بحقِّ این امامِ بزرگوا ر، گشایشى نزدیک را ، و صبرى نیکو را ، و پیروزى اى توأم با عزّت را ، و بى نیازى از خلایق را ، و دوام و استمرار در طریـقِ هدایت را ، و توفیق را بر آن چه تو دوست دارى و رضایت تو در آن است ، و روزى اى را که وسیع و حلال و پاک ، و گوارا و ریزان و خوشگوار ، فراوان و برتر و پى در پى باشد ، بدون هیچ زحمت و مشقّتى، و خالى از هرگونه منّتى از اَحَدى ، و (نیز درخواست می کنم) تندرستى از هر بلاء و نا خوشى و بیمارى را ، و شکرگزارى بر هر عافیت و نعمتى را ، و هنگامى که مرگ ما فرا رسید بر نیکو ترین حالِ طاعت ما را قبض روح فرمائى ، و در حالتى که نگاهبانِ دستورات تو باشیم ، تا آن که ما را به بهشت هاى پُرنعمت برسانى ، به رحمتت اى مهربان ترینِ مهربانان ، بارخدایا ؛ بر محمّد و آل او رحمت فرست ، و مرا از دنیا در وحشت و هراس قرار ده و به آخرت انیس فرما ،

فَإِنَّهُ لایُوحِشُ مِنَ الدُّنْیا إِلاّ خَوْفُک َ ، وَ لایُؤْنِسُ بِالاْخِرَةِ إِلاّ رَجآؤُک َ ، أَللّهُمَّ لَک َ الْحُجَّةُ لا عَلَیْک َ ، وَ إِلَیْک َالْمُشْتَکى لا مِنْک َ ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِهِ وَ أَعِنّی عَلى نَفْسِىَ الظّالِمَةِ الْعاصِیَةِ ، وَ شَهْوَتِىَ الْغالِبَةِ ، وَاخْتِمْ لی بِالْعافِیَةِ ، أَللّـهُمَّ إِنَّ اسْتِغْفاری إِیّاک َ وَ أَنَا مُصِرٌّ عَلى ما نَهَیْتَ قِلَّةُ حَیآء ، وَ تَرْکِىَ الاِسْتِغْفارَ مَعَ عِلْمی بِسَِعَةِ حِلْمِک َتَضْییـعٌ لِحَقِّ الرَّجآءِ ، أَللّـهُمَّ إِنَّ ذُنُوبی تُؤْیِسُنی أَنْ أَرْجُوَک َ، وَ إِنَّ عِلْمی بِسَِعَةِ رَحْمَتِک َ یَمْنَعُنی أَنْ أَخْشاک َ ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد ، وَ صَدِّقْ رَجآئی لَک َ ، وَ کَذِّبْ خَوْفی مِنْک َ، وَ کُنْ لی عِنْدَ أَحْسَنِ ظَنّی بِک َ یا أَکْرَمَ الاَْکْرَمینَ ، أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَ أَیِّدْنی بِالْعِصْمَةِ ، وَأَنْطِقْ لِسانی بِالْحِکْمَةِ ، وَ اجْعَلْنی مِمَّنْ یَنْدَمُ عَلى ما ضَیَّعَهُ فی أَمْسِهِ ، وَ لا یَغْـبَنُ حَظَّهُ فی یَوْمِهِ ، وَ لا یَهُمُّ لِرِزْقِ غَدِهِ ، أَللّهُمَّ إِنَّ الْغَنِىَّ مَنِ اسْتَغْنى بِک َ وَ افْتَقَرَ إِلَیْک َ ، وَ الْفَقیرَ مَنِ اسْتَغْنى بِخَلْقِک َ عَنْک َ ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد ، وَ أَغْنِنی عَنْ خَلْقِک َ بِک َ ، وَ اجْعَلْنی مِمَّنْ لا یَبْسُطُ کَفّاً إِلاّ إِلَیْک َ ، أَللّـهُمَّ إِنَّ الشَّقِىَّ مَنْ قَنَطَ وَ أَمامَهُ التَّوْبَـةُ وَ وَرآءَهُ الرَّحْمَـةُ ، وَ إِنْ کُنْتُ ضَعیفَ الْعَمَلِ فَإِ نّ یفی رَحْمَتِک َقَوِىُّ الاَْمَلِ ، فَهَبْ لی ضَعْفَ عَمَلی لِقُوَّةِ أَمَلی ، أَللّـهُمَّ إِنْ کُنْتَ تَعْلَمُ أَنْ ما فی عِبادِک َ مَنْ هُوَ أَقْسى قَلْباً مِنّی وَ أَعْظَمُ مِنّی ذَنْباً ، فَإِ نّی أَعْلَمُ أَنَّهُ لا مَوْلى أَعْظَمُ مِنْک َ طَوْلا ، وَ أَوْسَعُ رَحْمَةً وَ عَفْواً ، فَیامَنْ هُوَ أَوْحَدُ فی رَحْمَتِهِ ، إِغْفِرْ لِمَنْ لَیْسَ بِأَوْحَدَ فی خَطیئَتِهِ ، أَللّـهُمَّ إِنَّک َأَمَرْتَنا فَعَصَیْنا، وَ نَهَیْتَ فَمَا انْتَهَیْنا ، وَ ذَکَّرْتَ فَتَناسَیْنا ، وَ بَصَّرْتَ فَتَعامَیْنا، وَ حَذَّرْتَ فَتَعَدَّیْنا ، وَ ما کانَ ذلِک َ جَزآءَ إِحْسانِک َ إِلَیْنا ،

چرا که فقط خوف تو از دنیا وحشت زا است، و فقط امید و دلبندى بتو به آخرت انس بخش است ، بار الها ؛ حجّت و دلیل با تو است نه بر علیه تو ، و شکایت و گلایه باید به سوى تو باشد نه از تو ، پس بر محمّد و آل او درود فرست و مرا بر علیه نفس ستمکار و سرکش خویش ، و بر شهوت غالبِ خودم یارى فرما ، و پایان کارم را با عافیت قرار ده، بار خدایا ؛ این کم حیائىِ من است که (از طرفى) درِ خانه تو استغفار می کنم و (از طرف دیگر) بر مناهىِ تو پا فشارى می ورزم ، چنانچه اگر استغفار نکنم با این که وسعت حلمِ تو را آگاهم ، این تباه نمودنِ حقِّ امیدوارى است ، بارالها ؛ (کثرت) گناهانم مرا از امیدوارى به تو مأیوس می کند، و آگاهیم به وسعتِ رحمتِ تو مرا از ترس و هراسِ از تو باز می دارد، پس بر محمّد و آلش رحمت فرما ، و امید و دلبندىِم را بخودت پا بر جا نما ، و ترس و وحشتِ مرا از خودت تکذیب فرما ، و براى من آن چنان باش که به تو حُسنِ ظنّ دارم ، اى بخشنده ترینِ کریمان ، بارخدایا ؛ بر محمّد و آل او درود فرست و مرا به حفظ ( از گناه ) مؤیَّد فرما ، و زبانم را به حکمت گویا فرما ، و مرا از کسانى قرار ده که بر تباهى هاى گذشته خویش نادِم و پشیمانند، و بهره خویش را اکنون ناقص و ضایع نکنند ، و اهتمام بر روزى فرداىِ خود ننمایند، بارالها ؛ غنىّ آن کسى است که به سبب تو بى نیازى جوید و به سوى تو محتاج باشد ، و فقیر و درمانده کسى است که از تو ( رو گردان شده ) به جانب مخلوقت بى نیازى طلبد ، پس رحمت نما بر محمّد و آل او ، و مرا از خَلقِ خودت به سبب خودت بى نیاز فرما ، و مرا چنان قرار ده که هیچگاه دستى جز بسوى تو دراز نکنم ، بارالها ؛ بدبخت کسى است که با این که توبه و بازگشت فرا راهِ او و رحمت تو پشتیبانِ اوست نا امید شود ، اگرچه عملِ من ضعیف و سُست است لکن امیدِ رحمتِ تو در من قوىّ است ، پس ضعف عملِ مرا در قبال قوّت امیدم ، بر من ببخشاى ، بارخدایا ؛ اگر تو چنان دانى که در میان بندگانت از من سنگدل تر و پرگناه تر نیست ، (درعوض) من هم به یقین می دانم که هیچ مولا و سرپرستى فضل و عطایش از تو بیشتر نیست ، و رحمت و عفوش از تو وسیع تر نیست ، پس اى کسى که در رحمت و مهربانى یگانه اى ، ببخشاى کسى را که در جُرم و گناهش تنها و یگانه نیست ، بار خدایا ؛ تو ما را امر فرمودى و ما سرپیچى نمودیم ، و ما را باز داشتى ولى ما دست بر نداشتیم ، ما را یاد آورى فرمودى ولى ما خود را به فراموشى زدیم ، ما را بینا فرمودى و ما خود را به کورى زدیم ، تو ما را تهدید نمودى ولى ما از حدّ گذراندیم ، ( آرى ! ) این در مقابل احسان تو بر ما پاداش نیکوئى نبود،

وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِما أَعْلَنّا وَ أَخْفَیْنا ، وَ أَخْبَرُ بِما نَأْتی وَ ما أَتَیْنا ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَ لا تُؤاخِذْنا بِما أَخْطَأْنا وَ نَسینا ، وَ هَبْ لَنا حُقُوقَک َ لَدَیْنا ، وَ أَتِمَّ إِحْسانَک َ إِلَیْنا ، وَأَسْبِلْ رَحْمَتَکَ عَلَیْنا ، أَللّهُمَّ إِنّا نَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِهذَا الصِّدّیقِ الاِْمامِ، وَ نَسْئَلُکَ بِالْحَقِّ الَّذی جَعَلْتَةُ لَهُ وَ لِجَدِّهِ رَسُولِکَ وَ لاَِبَوَیْهِ عَلِىّ وَ فاطِمَـةَ ، أَهْلِ بَیْتِ الرَّحْمَةِ ، إِدْرارَ الرِّزْقِ الَّذی بِهِ قِوامُ حَیاتِنا ، وَ صَلاحُ أَحْوالِ عِیالِنا ، فَأَنْتَ الْکَریمُ الَّذی تُعْطی مِنْ سَِعَة ، وَ تَمْنَعُ مِنْ قُدْرَة ، وَ نَحْنُ نَسْئَلُکَ مِنَ الرِّزْقِ ما یَکُونُ صَلاحاً لِلـدُّنْیا ، وَ بَلاغاً لِلاْخِرَةِ ، أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد، وَ اغْفِرْلَنا وَ لِوالِدَیْنا، وَ لِجَمیعِ الْمُـؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ ، وَ الْمُسْلِمینَ وَالْمُسْلِماتِ ، الاَْحْیاءِ مِنْهُمْ وَالاَْمْواتِ ، وَ اتِنا فِى الدُّنْیاحَسَنَةً وَ فِى الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النّارِ.
لیک تو به آنچه ما آشکار و پنهان نمودیم داناترى ، و به اعمالى که بجا آورده و مى آوریم آگاه ترى ، پس رحمت فرما بر محمّد و آلش و ما را برخطاها و فراموشى ها مان مؤاخذه نفرما ، و حقوق تو را (که ضایع نمودیم) برما ببخشا ، و احسان و کَرَم خویش بر ما تمام فرما ، و پرده رحمتت بر ما افکن ، بار خدایا ؛ ما به تو توسّل می جوئیم به سبب این امام راستگو ، و از تو درخواست می کنیم به آن حقّ و حُرمَتى که براى او و جدِّ او رسول خودت و براى پدر و مادر او على و فاطمه که اهل بیتِ رحمتند قرار دادى ، این که روزى خودت را که قوام زندگى ما به آن وابسته است ، و نظام احوال عیال ما در گرو آن است، برما پیاپى فرو ریزى، چرا که توئى آن کریمى که از خزانه وسیعت عطا می کنى ، و با قدرت و توانِ خویش ( آن که را بخواهى ) محروم می کنى ، و ما از تو رزقى را خواهانیم که براى دنیاى ما موجب صلاح ، و براى آخرت ما رسا ، و مایه کفاف باشد، بار خدایا ؛ بر محمّد و آلش رحمت فرست ، و ببخشاى ما و والدین ما را ، و جمیع مؤمنین و مؤمنات را ، و تمام مسلمین و مسلمات را ، چه آنان که در قید حیات اند و چه آن ها که درگذشته اند ، و در دنیا و آخرت به ما حسنه عطا فرما و ما را از عذاب آتش (دوزخ) حفظ فرما .

 
پس از تمام شدن قنوت ، رکوع و سجود و تشهّد و سلام نماز را انجام ده ، پس چون تسبیح حضرت فاطمه زهراء (س) راخواندى ، دو طرف صورت را بر خاک بگذار و چهل مرتبه این تسبیحات را بگو :

سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ للهِِ وَ لاإِلهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ أَکْبَرُ.
خداوند را تسبیح و تمجید می نمایم ، و تمامى ستایش ها براى خدا است ، و هیچ معبودى جز الله نیست ، و خداوند از همه موجودات بزرگ تر است ( بزرگتر از آن که توصیف شود).

پس از تمام شدن تسبیحات ، دعا کن و از خدا بخواه که تو را از گناهان نگهدارد و از عذاب خود نجات دهد و ببخشد و توفیق عمل نیک کرامت فرماید و اعمال تو را قبول نماید . سپس ( اگر در حرم مطهر هستی ) خود را به ضریح بچسبان و ببوس و بگو :

زادَاللهُ فی شَرَفِکُمْ ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.
خداوند در عزّت و شرفِ شما (اهل بیت) بیفزاید ، و درود و رحمت و برکاتِ خداوند بر شما باد

سپس براى خود و والدین خود و هرکس که خواهى دعا کن.

قسمت های قبل : زیارت ناحیه مقدسه (اصل و ترجمه 2) [کلیک کنید]