|
چشمـــه ســـار رحمــت 
|
بسم الله الرحمن الرحیم گذشـت خصلـت مـــردان است
عفو و گذشت از کلام رسول الله (ص): حوسب رجل ممّن کان قبلکم فلم یوجد له من الخیر شی ء إلّا أنّه کان رجلا موسرا و کان یخالط النّاس و کان یأمر غلمانه أن یتجاوزوا عن المعسر فقال اللَّه عزّ و جلّ لملائکته نحن أحقّ بذلک منه تجاوزوا عنه یکى از پیشینیان را به حساب کشیدند و کار نیکى نداشت جز آنکه مرد توانگرى بود و با مردم داد و ستد داشت و به غلامان خود می گفت : از مطالبه واماندگان درگذرید خداوند به فرشتگان فرمود : ما به گذشت از او سزاوارتریم، از او درگذرید ******************************** آن جــا که نبــایـد گذشـت کـــرد ! سخت گیری در امور بیت المــال می گفتند علــی (ع) سخت گیر است و راست می گفتند، علــی (ع) سخت گیر بود. اما این، فقط نیمی از واقعیت بود و این واقعیت نیمه دیگری هم داشت که ناگفته میگذاشتند و می گذشتند.
علــی (ع) برچه کسانی سخت می گرفت؟! آن کودک یتیم را که برپشت خود می نشاند و به دست و زانو راه می رفت تا غم بی پدری از دل اوبزداید. وقتی می شنید که حرامیان، خلخال از پای آن دخترک مسیحی ربوده اند، چهره به آتش سوزان تنور نزدیک می کرد و می فرمود؛ اگر کسی از این غصه بمیردبر او ملامتی نیست. شب هنگام کیسه نان و خرما به دوش می کشید و پنهان ازچشم این و آن در کوچه های تاریک می خزید تا هیچ تهی دستی سر گرسنه بر بالین نگذارد. ******************************** در نخستین روزهای بعد از خلافت ظاهری، تعدادی از خواص آلوده به چربو شیرین نزد علــی (ع) آمده و او را ملامت کردند که چرا بیت المال را به تساوی تقسیم می کند؟! و به اشراف و خواص، سهم بیشتری نمی دهد؟! و حضرتخروشیده و گفته بود؛ آیا از من می خواهید با ستم کردن در حق مردمی که برآنها حکومت دارم، در پی پیروزی باشم؟ به خدا سوگند هرگز دست به این ظلم نمی آلایم. اگر این اموال متعلق به خود من هم بود، همه را یکسان در میان مردم تقسیم می کردم، چه رسد به آن که، این امــــــــوال، مال خـــــــــــــــــدا و بیت المــــــــــــــال است. و... ************************************ علــی (ع) سخت گیر بود. راست می گفتند ولی نمی گفتند که علــی (ع) بر چه کسانی سخت می گیرد؟ علــی (ع) سخت گیر بود، اما نه با مردم، بلکه از یکسو با کارگــــــــــــــــزاران حکومت که وظیفه آنان را خدمت به خلق خـــــــــــــدا می دانست و می فرمود؛ آنها، یا برادران شما هستند در دین و یا برابر با شمــــــــــا در خلقت.
و از دیگر ســـــــــــو به خـــــــواص آلــــــــــوده ، صاحبـــــــان ثــروت هـــــای نامشــــــروع ، مفــت خـــــورهــــا ، زورگـــــــــویان [ و امروزه رانت خورهـــا ] و همه کسانی که از این قماش بودند، سخت می گرفت. همین طیف از آلودگان و زیاده خواهان بودند که از سختگیری مولای مظلوم ما در هراس بودند و اضطراب خود از عدالت علــی (ع) را به حساب نگرانی مردم! می نوشتند [ همانگونه که امروزه نیز شکست خوردگان سیاسی که سفره های آلوده شان برچیده شده خود را در جایگاه مردم می گذارند و دلسوز مردم میشوند ، غافل از این که مردم به موقع راه خود را انتخابنموده و می نمایند و هرگز فریب سیّاسان و دایه های دلسوزتر از مادر نمی خورند ! ]
اشعار شاعران در زمینه سختگیری :
نظــامی :
مشو در حساب جهــان سخت گیر که هر سخت گیری بود سخت میر به آســـان گذاری دمی می سپــار که آسان زیَـــد مـــرد آســـان گــذار
حــافـــظ :
گفت آسان گیــــر بر خود کارها کز روی طبــــع سخت گیرد این جهان بر مردمان سخت گیــر
مولانا سختگیری را ناشی از عدم پختگی آدمی میداند.
سخت گیری و تعصب خامی است تا جنینی کارت خون آشامی است
[ شنبه 91/10/16 ] [ 3:1 عصر ] [ چشمــه ســار رحمت ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |
